بررسی کاربردی خصوصیات و نتایج درمانی سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان

تمایل محققین در پانزده سال گذشته برای مطالعه ی سلول های بنیادی مزانشیمی (mscs) افزایش یافته است. mscs، خود نوزا، هتروژن و چند توان هستند و پتانسیل تمایز به انواع سلول ها با منشأ مزودرمی و هم چنین سایر رده های سلولی را دارا هستند. این سلول ها به محل التهاب مهاجرت کرده و تأثیر ایمنومدولاتوری خود را القا می کنند. استفاده از این سلول ها به عنوان ابزار تشخیص ضایعات، قابلیت ترشح برخی فاکتورهای رشد و سایتوکاین ها، بیان برخی ژن ها پس از مهندسی ژنتیک، در کنار استحصال و تزاید نسبتاً آسان این سلول ها بر جذابیت mscs افزوده است. دانشمندان بر این عقیده اند که پیوند  mscsدستاوردی جدید برای درمان بیماری هایی است که با روش های درمانی کنونی قابل درمان نیستند. این مشکلات عمدتاً شامل برخی جراحت های استخوان، بیماری های قلبی، پوستی، کبدی و دیابت هستند. اگرچه هنوز درمان قطعی از روش سلول درمانی در مورد هیچ یک از انواع سلول های بنیادی در برخی بیماری ها به روشنی حاصل نشده است، آمار به دست آمده نشان می دهد که تحقیق در زمینه ی mscs با حجم گسترده ای هم چنان در حال جریان و افزایش است. معجزه گر معرفی نمودن سلول درمانی درگذشته موجب ایجاد نگرانی از نتایج واقعی این روش نمود که امروزه با شناخت بیشتر و واقع بینانه به سلول درمانی، حقیقت این سلول ها روشن تر و از طرفی نتایج موثر آن در مورد برخی بافت ها،  کارایی واقعی این سلول ها را نسبت به گذشته مشخص تر و میزان توقع از سلول های بنیادی را منطقی تر نموده است.